adamın biri
​
1
bugünlerde hayli ürkek
diken üzerinde gibi
geçiyordu günleri
daha demin
kılpayı kurtulmuştu
bir alacaklıdan
akşam kapıya yakın
bir alacaklı daha
deÄŸiÅŸtirmiÅŸti yolunu
uzatmıştı biraz daha
​
bir tersliktir gidiyordu
her nedense duymamıştı sesini
yolda merhaba dedikleri
kahveci ÅŸeker bırakmamıştı çayına
kahveden çıkmıştı
paltosuz ayaz çekilmiyor
dükkan kepenkleri akÅŸamı
balyoz gibi indiriyordu kulaklarına
​
yediÄŸini pazardan bakkaldan
poÅŸette getiriyor
yemediÄŸini kapı önüne
indiriyordu poÅŸette
hastaya kolonya mı alacaktı
sergiden kitap gazete
sormaya ne gerek
doÄŸruca dürüp
sokuyorlardı poşete
​
2
erkenden yatmıştı yorgundu
bir türlü uyuyamıyordu
uykuyla boÄŸuÅŸadursun
gecenin bir yerinde
hazır el ayak çekilmiÅŸken
karşıki dairede
poÅŸet yine sahnede!
bu kez sırıtarak
fabrikasyon hatasıyla
yataktan çıktı terbiyesiz
hanımsa tüylerden hafif
uykusunda gülümsüyordu
yükünü aldığından habersiz
​
3
onunsa olandan haberi yoktu
yatağında dönüp durmuÅŸ
suya kalktığında sabah olmuştu
gene bulamıyordu terliğinin tekini
aç karnına sigarasını yakıp
camı ardına kadar açtı
açtığı ciÄŸerleriydi sokaÄŸa karşı
arka bahçede tahta çitler
çivilerinde ÅŸöyle bir gerindiler
akşamdan kalmış kavaklar
uykusunu atamamış esnerken
beyazdan yeÅŸile ürperdiler
​
4
yatağında yeri hâlâ sıcak
uzattı ayaklarını yorganı çekti
çekiÅŸ o çekiÅŸ
okul yolundaydı çocuklar
ortalık öylesine sakindi
kuşlar niye havalandılar?
omuzlarda çıktı kapıdan
çıkış o çıkış
ertesi gün komÅŸular
terliklerini bulup
bir poşete tıkarak
yandaki çöplüÄŸe attılar
bir patırtı koptu
kuşlar havalandılar