Önsöz

Kitapta yer alan gezilerin bir kısmı 2006-2009 yılları arasında görev gereği yaptığım geziler. Yönetmelik gereği Avrupa Birliği Ülkeleri’nde yılda dört defa düzenlenen bu toplantılara katılmam gerekiyordu.

 

O sıralar güzel bir tesadüf olarak elime geçen Gezi Notları Seçkisi’ni okurken Alev Tekinay’ın ‘Gezi Günlüğünden’

başlıklı yazısında Kalpazan Kayalıkları’na rastlayınca Burgazada’dan çocukluğumun geçtiği Heybeliada’ya 

gidivermiştim. 

 

Yazının devamını  okumak gerekirmiş: ’Bir kayanın üstünde, kucağımda bir not defteriyle oturup yazmayı deniyorum gezi notlarımı. Uzun bir tatilden uzun bir mektup. Bir Alman bayan arkadaşıma mektup yazıyorum:

’..Su sakin, berrak yeşil. Deniz dibinden renkli çakıl taşları parlıyor. Zakkumlar pembe zehir saçıyor, kokusu ılgın

ağacınn kokusuyla karışıyor.. Burası mutlaka senin de hoşuna gider…’

 

Yapacağım gezilerde tutacağım notlarla ilgili, birden Tekinay’ın yazısında parıldayan çakıltaşı benzeri bir parıltının zihnime yansıdığını hissediverdim: Notları günlük tarzında tutarken oluşan şiirleri Andre Gide’nin Dünya Nimetleri eserinde hitap ettiği hayali bir ‘Nathanel’ yerine, edebiyat tutkunu  arkadaşlarıma ‘mektup olarak iletemez miyim’ düşüncesi aklımı çeldi. Şimdiden Alev  Tekinay’a teşekkür borçlu olduğumu hissediyorum.

 

Zaten notlar nedense şiir artığı olarak kaleme geliyorlar.

Ya da ben onları tekrar okurken şiire dönüşüveriyorlar.

 

Her neyse yapılacak fazlaca bir şey yok. Okurun bunları şiirsel bir metin olarak kabulleneceğini zannediyorum. 

​

​